Final days in Ozzie, new experiences in Indonesia!
08 Mei 2015 | Indonesië, Gili Trawangan
Selamat siang!
Ik wil jullie niet jaloers maken, maar ik zit lekker met m'n bips op de gili eilanden! Inmiddels heb ik Australië vaarwel gezegd en ben ik door Indonesië aan het reizen. Het is eigenlijk een vakantie van m'n vakantie, want de meeste dagen heb ik op het strand gespendeerd.. Oeps!
Om nog even terug te komen op m'n laatste dagen Australië:
23 april vloog ik van Alice Springs naar Perth. Vervolgens met de bus naar het hostel gegaan en m'n spullen gedumpt. Ik had veel goede verhalen gehoord over Cottlesloe beach, en aangezien het mooi weer was ging ik daar maar even een kijkje nemen! Heel relaxt strand, met een mooi uitzicht. Later kwam Liza ook naar Cottlesloe, erg leuk om iemand van thuis in Australië te zien. De volgende dag had ik dus ook met Liza afgesproken, en na een ochtendje de stad verkennen nam Liza me mee naar Kings Park. Mega groot park! Mazzeltje dat Liza een auto had, want met openbaar vervoer had dit niet handig geweest. Allerlei plekken gezien in het park, met uitzicht over de stad. 's Avonds nog blijven eten bij Liza haar au-pair gezin, had na een lange tijd toch wel weer even een familie gevoel haha. Zaterdag was het Anzac day, waar de slachtoffers van de oorlog herdacht worden. Ik heb de trein naar Fremantle gepakt, een haven stadje, een halfuurtje van Perth. Wat een super leuk stadje is dit! Het is best historisch, en heeft toch z'n charme. Er was een optocht bezig, dus daar heb ik eerst naar gekeken, om vervolgens de markt te bezoeken. Ze verkochten allemaal lekker eten op die markt (lees: cronuts, crepes, cupcakes, koekjes), en dus kon ik het niet laten me aardig vol te proppen met eten. Lekka! In Fremantle staat ook de Fremantle Prison, dat op het werelderfgoedlijst staat. Hier heb ik een rondleiding gehad, erg bijzonder om te zien. De cellen zijn echt belachelijk klein en de gevangenen plasten tot 1990 nog in een emmer in de cel.. Daar zit je dan 23 uur per dag... Bah! Kortom, heel interessant allemaal. Hierna heb ik nog een beetje rondgelopen, en de haven en een bierbrouwerij bezocht. Toen viel de avond alweer, en was mijn laatste dagje in Australië toch echt voorbij.. De volgende dag dus vroeg opgestaan om naar het vliegveld te gaan, want ik ga naar Bali!! Op tijd daar aangekomen, dus ingecheckt en een koffietje gehaald. Zo slim dat ik ben was ik de tijd vergeten en dus ook dat het een eeuwigheid duurt om Australië uit te komen. 20 minuten later was ik door de security check heen en hoorde ik ineens door de speakers iets wat vaag op mijn naam leek. 10 minuten te laat bij de gate, oooops. Klein sprintje getrokken naar de gate (eerst nog de verkeerde kant op..) en gelukkig op tijd in het vliegtuig beland.
3 uur en een paar minuten later landde ik op Indonesische bodem, yeeeew! Het was wel erg benauwd, maar ook wel weer lekker om warm weer te hebben na de 'herfst' maanden in Australië. Toen ik eenmaal het vliegveld uitliep wist ik niet wat me overkwam. Er kwamen allemaal chauffeurs op me afgerend 'taxi? Taxi? Taxi?' 'Good price' en dat x30. Na onderhandeld te hebben met zo'n mannetje werd ik naar m'n hostel gebracht. Belachelijk hoe ze hier rijden trouwens, maar ook wel heel grappig. Overal die scootertjes. In ieder geval had ik een mooi hostel in Kuta, helemaal nieuw. De mensen zijn super vriendelijk en ik had nog een 'luxe' dorm ook. Eigen capsule met gordijn wat de nodige privacy gaf. 's Avonds even een rondje gelopen in Kuta, en na een paar minuten was ik er wel achter: elke stap die je zet wordt je wat aangeboden, van mushrooms tot aan zonnebrillen. En o ja, als voetganger ben je niks waard. Al sta je te wachten bij een zebrapad kan je nog wel 100 jaar blijven staan, want ze stoppen niet voor je. Dus lesson learned: gewoon schijt hebben en oversteken. De volgende dag heb ik me lekker een uur laten masseren voor 10 euro ofzo.. Heerlijk! Ik heb in totaal 3 dagen in kuta gezeten, waar ik ook met Joyce (Nederlands meisje) had afgesproken. Ik was in het begin wel aardig blij, want alles is zo goedkoop vergeleken met Australië! Een floating bintang (2 drankjes in 1) kost nog geen 4 euro.. Maar voor de rest was er weinig te doen in Kuta. Te toeristisch voor mij.
30 april ging ik dus naar Seminyak, waar ik een hotel had geboekt (hallo luxe!!). Ik verbleef er maar voor een dag en een nacht, dus ik heb er niet veel van gezien. Het hotel zat dicht bij het strand, dus ik heb wel lekker kunnen surfen. De volgende dag vertrok ik naar een rustiger plekje, Canggu. Na m'n spullen weer gedumpt te hebben ging ik Canggu een beetje verkennen. Het is inderdaad een rustige plaats, maar wat een vibe! Dit is echt een soort mini Australië. Je vindt er bijna niemand die niet surft, en er zijn echt van die hipster eettentjes. De golven hier zijn ook een stuk beter dan in Kuta/Seminyak, dus de echte pro's zijn hier te vinden. Overal zag je dan dus ook scootertjes met surfboards gaan. Ik heb een poging gewaagd om te surfen, maar ik voelde me toch niet helemaal op m'n gemak tussen de pro's haha.
Na 2 daagjes Canggu was het tijd om wat meer landinwaarts te trekken, op naar Ubud! Ik verblijf in een homestay, bij super aardige mensen. Ze hadden zelfs een eigen tempel in de tuin. De eerste dag regende het pijpenstelen, dus heb ik niet veel kunnen doen. Toevallig waren Helena en Patrick, die ik uit Sydney ken, ook in Ubud. Dus nadat het weer droog was ben ik samen met hen naar het apenbos geweest. Er zitten hier meer dan 300 Balinese apen. Die beesten weten precies hoe en wat, want als je je tas open doet staan er al 20 apen om je heen die een banaan willen. Super leuk om te zien. Ubud staat nogal bekend als een spiritueel stadje, wat te zien is aan de winkeltjes en restaurants. Ik vind het leuk! We gingen dus ook bij een organic restaurant eten, en dat hebben we geweten ook.. We moesten op de grond zitten, tussen allemaal van die zweverige figuren. Live muziek d'r bij, ik werd d'r helemaal zen van haha. Daarna toch maar naar een lounge gegaan, wat erg gezellig was.
De volgende ochtend werd ik door de gastvrouw volgepropt met eten wat ik moest proeven, en daarna ging ik met Helena en Patrick een tour doen door Bali. Eerst zijn we naar de Royal Family Temple geweest, wat erg mooi en groot was. Vervolgens weer naar een apenbos, vergelijkbaar met die van ubud. Hierna hadden we lunch in Jatiluwih, dit dorpje staat bekend om de rijstvelden die ook op de Werelderfgoedlijst staan. We hadden dus uitzicht op de rijstvelden, die bijzonder mooi waren. Hierna zijn we doorgereden naar het beratan meer, waar een tempel in het water staat. Deze wilde ik erg graag zien, en het was het meer dan waard want ik vond de tempel heel mooi! Doordat dit gedeelte wat hoger ligt in Bali, is het er kouder en is de hele ambiance er omheen mooi om te zien. Hierna zijn we naar een koffie proeverij geweest, waar ze de koffie nog met de hand maken. Alles groeit in de eigen tuin en de bonen worden in de pan geroosterd. Hier heb ik ook de bekende kopi luwak op, de duurste koffie ter wereld wat gemaakt wordt van de poep van een luwak. Schij(n)t gezond te zijn! Ook mochten we alle soorten koffie en thee proeven, van kokosnoot koffie tot mangosteen thee. Super lekker! Na deze opkikker gingen we door naar de laatste stop: de tanah lot tempel. Deze tempel is de bekendste in Bali, aangezien de tempel in zee staat en alleen te bereiken is bij eb. Eenmaal aangekomen bij de tempel had ik al door dat het inderdaad erg toeristisch is. Het was super druk bij de tempel, waardoor ik het persoonlijk wat minder vond. Wel een mooie zonsondergang gezien, en toen weer terug naar Ubud. In Ubud aangekomen was ik zo blij als een kind, want ik had eindelijk Hollandse bittergarnituur gevonden! Dus heb ik mijn Duitse vrienden Hollands eten laten proeven. Genieten!! De volgende dag hebben we nog Ubud verkend, en zijn we nog buddha to buddha sieraden tegen gekomen. Deze zijn nep, maar lijken er sprekend op! Erg knap. Daarna zijn we bij de Italiaan gaan eten, en helaas was het die avond tijd om afscheid te nemen van Helena en Patrick. Stom!
De volgende ochtend ben ik met de boot vanaf Padangbai naar Gili Trawangan vertrokken, de boot stonk alleen vreselijk naar benzine. Eenmaal op de gili's aangekomen was ik dat allang weer vergeten, wat een paradijsje is dit! Gelukkig zit ik nog in dit paradijsje, dus later meer.. Genoeg geschreven voor vandaag!
Xx
Ik wil jullie niet jaloers maken, maar ik zit lekker met m'n bips op de gili eilanden! Inmiddels heb ik Australië vaarwel gezegd en ben ik door Indonesië aan het reizen. Het is eigenlijk een vakantie van m'n vakantie, want de meeste dagen heb ik op het strand gespendeerd.. Oeps!
Om nog even terug te komen op m'n laatste dagen Australië:
23 april vloog ik van Alice Springs naar Perth. Vervolgens met de bus naar het hostel gegaan en m'n spullen gedumpt. Ik had veel goede verhalen gehoord over Cottlesloe beach, en aangezien het mooi weer was ging ik daar maar even een kijkje nemen! Heel relaxt strand, met een mooi uitzicht. Later kwam Liza ook naar Cottlesloe, erg leuk om iemand van thuis in Australië te zien. De volgende dag had ik dus ook met Liza afgesproken, en na een ochtendje de stad verkennen nam Liza me mee naar Kings Park. Mega groot park! Mazzeltje dat Liza een auto had, want met openbaar vervoer had dit niet handig geweest. Allerlei plekken gezien in het park, met uitzicht over de stad. 's Avonds nog blijven eten bij Liza haar au-pair gezin, had na een lange tijd toch wel weer even een familie gevoel haha. Zaterdag was het Anzac day, waar de slachtoffers van de oorlog herdacht worden. Ik heb de trein naar Fremantle gepakt, een haven stadje, een halfuurtje van Perth. Wat een super leuk stadje is dit! Het is best historisch, en heeft toch z'n charme. Er was een optocht bezig, dus daar heb ik eerst naar gekeken, om vervolgens de markt te bezoeken. Ze verkochten allemaal lekker eten op die markt (lees: cronuts, crepes, cupcakes, koekjes), en dus kon ik het niet laten me aardig vol te proppen met eten. Lekka! In Fremantle staat ook de Fremantle Prison, dat op het werelderfgoedlijst staat. Hier heb ik een rondleiding gehad, erg bijzonder om te zien. De cellen zijn echt belachelijk klein en de gevangenen plasten tot 1990 nog in een emmer in de cel.. Daar zit je dan 23 uur per dag... Bah! Kortom, heel interessant allemaal. Hierna heb ik nog een beetje rondgelopen, en de haven en een bierbrouwerij bezocht. Toen viel de avond alweer, en was mijn laatste dagje in Australië toch echt voorbij.. De volgende dag dus vroeg opgestaan om naar het vliegveld te gaan, want ik ga naar Bali!! Op tijd daar aangekomen, dus ingecheckt en een koffietje gehaald. Zo slim dat ik ben was ik de tijd vergeten en dus ook dat het een eeuwigheid duurt om Australië uit te komen. 20 minuten later was ik door de security check heen en hoorde ik ineens door de speakers iets wat vaag op mijn naam leek. 10 minuten te laat bij de gate, oooops. Klein sprintje getrokken naar de gate (eerst nog de verkeerde kant op..) en gelukkig op tijd in het vliegtuig beland.
3 uur en een paar minuten later landde ik op Indonesische bodem, yeeeew! Het was wel erg benauwd, maar ook wel weer lekker om warm weer te hebben na de 'herfst' maanden in Australië. Toen ik eenmaal het vliegveld uitliep wist ik niet wat me overkwam. Er kwamen allemaal chauffeurs op me afgerend 'taxi? Taxi? Taxi?' 'Good price' en dat x30. Na onderhandeld te hebben met zo'n mannetje werd ik naar m'n hostel gebracht. Belachelijk hoe ze hier rijden trouwens, maar ook wel heel grappig. Overal die scootertjes. In ieder geval had ik een mooi hostel in Kuta, helemaal nieuw. De mensen zijn super vriendelijk en ik had nog een 'luxe' dorm ook. Eigen capsule met gordijn wat de nodige privacy gaf. 's Avonds even een rondje gelopen in Kuta, en na een paar minuten was ik er wel achter: elke stap die je zet wordt je wat aangeboden, van mushrooms tot aan zonnebrillen. En o ja, als voetganger ben je niks waard. Al sta je te wachten bij een zebrapad kan je nog wel 100 jaar blijven staan, want ze stoppen niet voor je. Dus lesson learned: gewoon schijt hebben en oversteken. De volgende dag heb ik me lekker een uur laten masseren voor 10 euro ofzo.. Heerlijk! Ik heb in totaal 3 dagen in kuta gezeten, waar ik ook met Joyce (Nederlands meisje) had afgesproken. Ik was in het begin wel aardig blij, want alles is zo goedkoop vergeleken met Australië! Een floating bintang (2 drankjes in 1) kost nog geen 4 euro.. Maar voor de rest was er weinig te doen in Kuta. Te toeristisch voor mij.
30 april ging ik dus naar Seminyak, waar ik een hotel had geboekt (hallo luxe!!). Ik verbleef er maar voor een dag en een nacht, dus ik heb er niet veel van gezien. Het hotel zat dicht bij het strand, dus ik heb wel lekker kunnen surfen. De volgende dag vertrok ik naar een rustiger plekje, Canggu. Na m'n spullen weer gedumpt te hebben ging ik Canggu een beetje verkennen. Het is inderdaad een rustige plaats, maar wat een vibe! Dit is echt een soort mini Australië. Je vindt er bijna niemand die niet surft, en er zijn echt van die hipster eettentjes. De golven hier zijn ook een stuk beter dan in Kuta/Seminyak, dus de echte pro's zijn hier te vinden. Overal zag je dan dus ook scootertjes met surfboards gaan. Ik heb een poging gewaagd om te surfen, maar ik voelde me toch niet helemaal op m'n gemak tussen de pro's haha.
Na 2 daagjes Canggu was het tijd om wat meer landinwaarts te trekken, op naar Ubud! Ik verblijf in een homestay, bij super aardige mensen. Ze hadden zelfs een eigen tempel in de tuin. De eerste dag regende het pijpenstelen, dus heb ik niet veel kunnen doen. Toevallig waren Helena en Patrick, die ik uit Sydney ken, ook in Ubud. Dus nadat het weer droog was ben ik samen met hen naar het apenbos geweest. Er zitten hier meer dan 300 Balinese apen. Die beesten weten precies hoe en wat, want als je je tas open doet staan er al 20 apen om je heen die een banaan willen. Super leuk om te zien. Ubud staat nogal bekend als een spiritueel stadje, wat te zien is aan de winkeltjes en restaurants. Ik vind het leuk! We gingen dus ook bij een organic restaurant eten, en dat hebben we geweten ook.. We moesten op de grond zitten, tussen allemaal van die zweverige figuren. Live muziek d'r bij, ik werd d'r helemaal zen van haha. Daarna toch maar naar een lounge gegaan, wat erg gezellig was.
De volgende ochtend werd ik door de gastvrouw volgepropt met eten wat ik moest proeven, en daarna ging ik met Helena en Patrick een tour doen door Bali. Eerst zijn we naar de Royal Family Temple geweest, wat erg mooi en groot was. Vervolgens weer naar een apenbos, vergelijkbaar met die van ubud. Hierna hadden we lunch in Jatiluwih, dit dorpje staat bekend om de rijstvelden die ook op de Werelderfgoedlijst staan. We hadden dus uitzicht op de rijstvelden, die bijzonder mooi waren. Hierna zijn we doorgereden naar het beratan meer, waar een tempel in het water staat. Deze wilde ik erg graag zien, en het was het meer dan waard want ik vond de tempel heel mooi! Doordat dit gedeelte wat hoger ligt in Bali, is het er kouder en is de hele ambiance er omheen mooi om te zien. Hierna zijn we naar een koffie proeverij geweest, waar ze de koffie nog met de hand maken. Alles groeit in de eigen tuin en de bonen worden in de pan geroosterd. Hier heb ik ook de bekende kopi luwak op, de duurste koffie ter wereld wat gemaakt wordt van de poep van een luwak. Schij(n)t gezond te zijn! Ook mochten we alle soorten koffie en thee proeven, van kokosnoot koffie tot mangosteen thee. Super lekker! Na deze opkikker gingen we door naar de laatste stop: de tanah lot tempel. Deze tempel is de bekendste in Bali, aangezien de tempel in zee staat en alleen te bereiken is bij eb. Eenmaal aangekomen bij de tempel had ik al door dat het inderdaad erg toeristisch is. Het was super druk bij de tempel, waardoor ik het persoonlijk wat minder vond. Wel een mooie zonsondergang gezien, en toen weer terug naar Ubud. In Ubud aangekomen was ik zo blij als een kind, want ik had eindelijk Hollandse bittergarnituur gevonden! Dus heb ik mijn Duitse vrienden Hollands eten laten proeven. Genieten!! De volgende dag hebben we nog Ubud verkend, en zijn we nog buddha to buddha sieraden tegen gekomen. Deze zijn nep, maar lijken er sprekend op! Erg knap. Daarna zijn we bij de Italiaan gaan eten, en helaas was het die avond tijd om afscheid te nemen van Helena en Patrick. Stom!
De volgende ochtend ben ik met de boot vanaf Padangbai naar Gili Trawangan vertrokken, de boot stonk alleen vreselijk naar benzine. Eenmaal op de gili's aangekomen was ik dat allang weer vergeten, wat een paradijsje is dit! Gelukkig zit ik nog in dit paradijsje, dus later meer.. Genoeg geschreven voor vandaag!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
