Laatste reisverslag: Java en back home
26 Mei 2015 | Nederland, Nederland
Hallo allemaal!
Hier nog mijn allerallerlaatste reisverslag. Huilen!
12 mei vloog ik dus van Lombok naar Surabaya, om vervolgens naar de Kawah Ijen te gaan. Ik werd opgehaald door een Indo die redelijk Nederlands sprak, en na een rit van 6 uur kwamen we in Bondowoso aan. Hier heb ik overnacht, en ben de volgende ochtend naar de Kawah Ijen gegaan. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot, want die wegen op de berg zijn dramatisch! En gezien het feit dat ik nogal nodig naar de wc moest, was dat nog 10x erger voor m'n gevoel. Maar goed, na een uurtje rijden kwam ik bij het startpunt van de Ijen. Ik besloot lekker m'n eentje te lopen, aangezien het toch maar 1 weg omhoog is. Het zou 'maar' 3km zijn, maar het voelde als 20! Het is 3km lang bergopwaarts klimmen, en dat was niet al te fijn. Hoe hoger ik kwam, hoe kouder het werd dus op een gegeven moment ging het wel. Onderweg kwam ik regelmatig zwavelwerkers tegen. Respect! Die tillen gewoon even 60-80 kilo aan zwavelblokken in rietenmandjes op hun nek. Na een tijdje lopen (en wat foto's met Indo's verder) kwam ik aan bij het zwavel weegpunt. Ik dacht dat ik er bijna zou zijn, maar dat viel nog tegen. Hup, toch maar weer doorlopen. Toen ik eenmaal de sterke geur van zwavel rook (vond het nog wel meevallen hoe erg dat stonk) en omgeven was door wolken, wist ik dat het niet ver meer kon zijn. En inderdaad, 5 minuutjes verder kwam ik bij de krater. Maar... Waar is dat turquoise meer nu? Ik zag alleen maar wolken.. Shit! Ik dus flink chagrijnig.. Maar na een paar minuten trokken die wolken weg. En wauw, ik wist niet wat ik zag. Een heel groot blauwgroen meer met zwavelgassen. Zo onbeschrijflijk mooi! Er waren ook bijna tot geen toeristen, waardoor ik het hele beeld voor mezelf had. Ik heb daar denk ik een halfuur lang staan kijken en glimlachen. Ik was die klim omhoog spontaan vergeten! De klim naar beneden was dan ook niet zo erg, maar geloof me; je knietjes gaan er niet blij van worden! De Kawah Ijen is by far een van de mooiste dingen die ik gezien heb.
Daarna zijn we doorgereden richting de Bromo, waar ik de volgende nacht de zonsopgang en het vulkaanlandschap zou gaan bekijken. Na lang rijden kwamen we aan bij het hotel, wat net 2 weken open was. Zag er allemaal goed uit! Ik denk dat ik de eerste was die in de kamer sliep, haha. Na een nachtje doodvriezen (het was een partij koud op die berg!!) stond ik om kwart voor 3 fris en fruitig bij de oldschool Toyota jeep. Die Jeep regelen was overigens nog een heel gedoe, aangezien ik te weinig cash bij me had en je niet kon pinnen op die berg. Dom! Uiteindelijk flink gematst en korting gekregen. Ik was als een van de eerste (van de honderden toeristen) bij het uitkijkpunt zodat ik een goed plekje had als de zon op komt. Het was overigens pas kwart voor 4 en rond 5 uur/half 6 zou de zon opkomen... En echt warm was het niet nee! Toen de zon eenmaal opkwam was het een waar plaatje. Het leek wel bijna nep! Vulkaan landschap, actieve vulkanen en een roze achtergrond. Heel mooi om te zien. Ik ergerde me wel aan al die Chinezen achter me die om de seconde foto's moesten maken. Toen de zon op was gingen we met ons racemonster naar de krater van de Bromo. Wel erg mooi om tussen al die vulkanen te staan. Om de krater van de Bromo te bereiken moest je eerst nog wel wat trappen lopen. Het schijnen er aardig wat te zijn, maar ik vond het nog wel meevallen. De Ijen is zwaarder! Vanaf de Bromo heb je inderdaad een mooi uitzicht over het landschap en de stomende vulkaan. Hierna zijn we terug gegaan naar het hotel waar ik mijn overheerlijke ontbijt kreeg, nasi goreng. Als iets m'n neus uitkomt, dan is dat het wel! Haha. Toen weer in de auto gestapt richting Malang. Dit was eigenlijk m'n 'rust' plekje na de vulkanen. Ik overnachtte in Kampong Tourist. Er zaten alleen maar Nederlanders in het hostel, heel gezellig. In Malang kun je best veel Nederlandse invloeden terugvinden, grappig om te zien. Ik wilde spekkoek eten bij Toko Oen, maar die hadden ze niet.. Die avond een treinkaartje gekocht om de volgende ochtend naar Yogyakarta te gaan. Een aardige local hielp me daarbij, want ik snapte er niks van.
De volgende ochtend zat ik dus vroeg in de trein, de reis naar Yogya zou 8/9 uur duren. De treinreis zelf was niet zo boeiend, en in de middag kwam ik aan in yogya. Met de becak naar de backpacker straten gebracht, maar omdat het lang weekend was zaten alle hostels vol.. Toen weer naar een ander hostel gebracht, maar dat was me echt te vies! Uiteindelijk zelf een mooi hostel gevonden vlakbij de hoofdstraat (en dus ook vlakbij die backpacker straat..). De eerste dag over de Malioboro straat gelopen en wat batik bekeken, maar het was me echt te druk. Ik heb wel geleerd dat je op moet passen met de batik in Yogya, aangezien je snel kan worden opgelicht en er van die 'batik maffia' rondlopen. In ieder geval ben ik lekker op tijd gaan slapen, en de volgende dag vroeg opstaan (3 uur) om naar de Borobudur en Prambanan te gaan. Dit zijn grote Boeddhistische/Hindoeïstische tempels. Vol goede moed ging ik met de mensen van m'n hostel het busje in, om de zonsopgang bij de Borobudur te bekijken. Eenmaal bij het punt aangekomen was het uitzicht echt adembenemend mooi! Not.. Het was echt mega bewolkt waardoor we misschien de boom 1 meter verderop nog konden zien. Geen succes dus! En voor niks zo vroeg m'n bed uit.. Gelukkig was het bij de Borobudur zelf wat zonniger en konden we de tempel bewonderen. Echt supergroot en mooi! We hadden een gids die ons vertelde over het Boeddhisme en de Borobudur. Ik heb vol bewondering naar zijn verhalen geluisterd, hoe hij in een Islamtische familie is opgegroeid maar altijd bij de Borobudur heeft gewoond en in zowel de Islam als Boeddhisme gelooft. Ik heb in een uurtje meer geleerd over het Boeddhisme dan in al die jaren op school haha. Eenmaal op de top werden wij Westerlingen ongeveer aangevallen door Indo's die met ons op de foto wilden haha. Dit ging ongeveer de heletijd zo door waardoor we niet zoveel van de bovenkant van de tempel gezien hebben. Maar het was wel heel erg grappig! Nu snap ik hoe beroemde mensen zich voelen, haha.
Vervolgens naar de Prambanan gegaan, ook een erg mooie en grote tempel. In deze tempel gingen zowel het Boeddhisme als Hindoeïsme samen. Deze gids raffelde de verhalen een beetje af, wat wel jammer was. Aan het eind van de middag waren we weer terug in het hostel, waar ik de rest van de dag niet heel veel meer heb gedaan.
De volgende dag heb ik het winkelcentrum, het paleis van de Sultan en Vredeburg bekeken. Het was nu gelukkig een stuk rustiger omdat het lange weekend voorbij was. Ook een treinkaartje naar Banjar gekocht, om vanuit daar naar Pangadaran te gaan. Ik was eerlijk gezegd een beetje klaar met al het reizen vanwege de lange afstanden, maar op aandringen van m'n moeder ben ik toch naar Pangadaran gegaan. Daar heb ik geen spijt van gehad kan ik je vertellen (bedankt ma!). De bus naar Pangadaran was echt vreselijk. Ik zat in een bus vol met locals, die natuurlijk allemaal op de foto wilde haha. Dat was niet vreselijk, maar de weg naar het dorpje wel. Zoals bijna overal daar, was het wegdek heel slecht. In de middag kwam ik aan in Pangadaran, waar ik 's middags bij een strandtent heb gezeten. Werd weer omringd door locals, allemaal heel aardig. Ook nog gemasseerd, waar ik de volgende dag spierpijn en blauwe plekken van had aangezien het een soort sportmassage was.
De reden dat ik in Pangadaran was is voor de Green Valley/Green Canyon tour. Woensdag werd ik 's ochtends opgehaald door Din, de tourguide. Hele aardige gast, en samen met nog een paar anderen gingen we met de scootertjes richting de Green Valley crossen. Ik zat bij Din achterop, en de weg er naar toe was echt supergaaf! We reden op hele smalle paadjes door de rijstvelden en traditionele Indonesische dorpjes, echt zo leuk. Din vroeg aan mij of ik ook rijst wilde planten, waarom niet! We stopten bij een rijstveld met allemaal vrouwen die daar aan het werk waren. Ik met blote voeten in de blubber en kreeg wat rijst in m'n hand geduwd door een van de vrouwtjes. Stond ik daar die rijst te planten haha, die vrouwen lachen natuurlijk. Leuke ervaring! Daarna gingen we weer door richting de Green Valley. Daar aangekomen moesten we eerst 20 minuutjes klimmen en klauteren om bij de rivier te komen. Omdat we maar met z'n 3en waren nam Din ons nog een stuk verder mee dan waar ze normaal gesproken heen gaan. We gingen in de rivier zwemmen, dus moesten we over (nogal glibberige!) rotsen klimmen. Wel echt de moeite waard! Later kwamen er meer mensen bij, en gingen we met z'n allen naar beneden zwemmen in het groenkleurige water. Af en toe moesten we wel oppassen, omdat de stroming sterk kon zijn. Het was echt super leuk, we zijn van rotsen afgesprongen, hebben in grotten en onder watervallen door gezwommen! Voor lunch zijn we naar een kleine Warung gereden vlakbij de Green Canyon, met echt super lekker eten wat natuurlijk bijna niks kostte. 's Middags zijn we dus naar de Green Canyon geweest, met een gammel bootje werden we er naar toe gebracht. Daar hebben we weer geklommen en geklauterd over de rotsen, met allemaal kleine krabbetjes!! Bah, haha. Ook valt het water van de grotten naar beneden, wat het beeld ook mooi maakt. Het was wel echt prachtig en leuk om te doen. Toen was het alweer 5 uur en gingen we weer terug naar Pangadaran. Echt een super leuke dag gehad!
De volgende ochtend ging ik met de bus richting Jakarta, mijn allerlaatste stop. Deze busrit duurde weer 9 uur, maar gelukkig was de bus comfortabel en had ik 2 stoelen voor mezelf. Een Indonesisch vrouwtje voor me bekommerde zich nogal om mij en telkens als de bus stopte zei ze wat we gingen doen. Tijdens de lunch legde ze uit wat het allemaal was en bood ze me van alles aan, heel lief haha. Eenmaal in Jakarta aangekomen hielp ze me ook nog om een goede taxi (en prijs) te vinden. Na een uur in de taxi kwam ik eindelijk bij m'n hotel. Inmiddels was het alweer 7 uur 's avonds. Ik was helemaal gaar van al het reizen, dus heb ik snel sushi gegeten (dat had ik, als sushi verslaafde, al ongeveer 2 maanden niet meer gegeten!) en ben gaan slapen. En dan is deze dag, 22 mei, na 8 maanden dan aangebroken. Ik ga weer naar huis! Door het drukke verkeer in Jakarta deed ik er 2 uur over om bij de luchthaven te komen. Ingecheckt en wel, eerst een vlucht naar Kuala Lumpur en toen door naar Amsterdam. 15 uur later was ik dan eindelijk op Schiphol, en toen ik door de deur kwam stonden m'n ouders daar met een welkom thuis bordje en vloog ik ze natuurlijk meteen om de hals haha. Ja, emotioneel was het wel na die 8 maandjes! Eenmaal thuis werd ik verrast door familie en vrienden met een lekker Hollands ontbijtje. Helemaal top!
Achteraf gezien zijn die 8 maanden echt belachelijk snel gegaan. Ik heb echt de tijd van m'n leven gehad en dit zal zeker niet mijn laatste reis zijn! Nu maar weer acclimatiseren in het frisse Nederland. Toch ook wel weer lekker om thuis te zijn! Tot dusver mijn laatste verslagje, maar hopelijk zal ik over ongeveer 2 jaar weer op een nieuw avontuur gaan!
Byebye, sampai bertemu lagi, tot de volgende keer! Xxx
Hier nog mijn allerallerlaatste reisverslag. Huilen!
12 mei vloog ik dus van Lombok naar Surabaya, om vervolgens naar de Kawah Ijen te gaan. Ik werd opgehaald door een Indo die redelijk Nederlands sprak, en na een rit van 6 uur kwamen we in Bondowoso aan. Hier heb ik overnacht, en ben de volgende ochtend naar de Kawah Ijen gegaan. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot, want die wegen op de berg zijn dramatisch! En gezien het feit dat ik nogal nodig naar de wc moest, was dat nog 10x erger voor m'n gevoel. Maar goed, na een uurtje rijden kwam ik bij het startpunt van de Ijen. Ik besloot lekker m'n eentje te lopen, aangezien het toch maar 1 weg omhoog is. Het zou 'maar' 3km zijn, maar het voelde als 20! Het is 3km lang bergopwaarts klimmen, en dat was niet al te fijn. Hoe hoger ik kwam, hoe kouder het werd dus op een gegeven moment ging het wel. Onderweg kwam ik regelmatig zwavelwerkers tegen. Respect! Die tillen gewoon even 60-80 kilo aan zwavelblokken in rietenmandjes op hun nek. Na een tijdje lopen (en wat foto's met Indo's verder) kwam ik aan bij het zwavel weegpunt. Ik dacht dat ik er bijna zou zijn, maar dat viel nog tegen. Hup, toch maar weer doorlopen. Toen ik eenmaal de sterke geur van zwavel rook (vond het nog wel meevallen hoe erg dat stonk) en omgeven was door wolken, wist ik dat het niet ver meer kon zijn. En inderdaad, 5 minuutjes verder kwam ik bij de krater. Maar... Waar is dat turquoise meer nu? Ik zag alleen maar wolken.. Shit! Ik dus flink chagrijnig.. Maar na een paar minuten trokken die wolken weg. En wauw, ik wist niet wat ik zag. Een heel groot blauwgroen meer met zwavelgassen. Zo onbeschrijflijk mooi! Er waren ook bijna tot geen toeristen, waardoor ik het hele beeld voor mezelf had. Ik heb daar denk ik een halfuur lang staan kijken en glimlachen. Ik was die klim omhoog spontaan vergeten! De klim naar beneden was dan ook niet zo erg, maar geloof me; je knietjes gaan er niet blij van worden! De Kawah Ijen is by far een van de mooiste dingen die ik gezien heb.
Daarna zijn we doorgereden richting de Bromo, waar ik de volgende nacht de zonsopgang en het vulkaanlandschap zou gaan bekijken. Na lang rijden kwamen we aan bij het hotel, wat net 2 weken open was. Zag er allemaal goed uit! Ik denk dat ik de eerste was die in de kamer sliep, haha. Na een nachtje doodvriezen (het was een partij koud op die berg!!) stond ik om kwart voor 3 fris en fruitig bij de oldschool Toyota jeep. Die Jeep regelen was overigens nog een heel gedoe, aangezien ik te weinig cash bij me had en je niet kon pinnen op die berg. Dom! Uiteindelijk flink gematst en korting gekregen. Ik was als een van de eerste (van de honderden toeristen) bij het uitkijkpunt zodat ik een goed plekje had als de zon op komt. Het was overigens pas kwart voor 4 en rond 5 uur/half 6 zou de zon opkomen... En echt warm was het niet nee! Toen de zon eenmaal opkwam was het een waar plaatje. Het leek wel bijna nep! Vulkaan landschap, actieve vulkanen en een roze achtergrond. Heel mooi om te zien. Ik ergerde me wel aan al die Chinezen achter me die om de seconde foto's moesten maken. Toen de zon op was gingen we met ons racemonster naar de krater van de Bromo. Wel erg mooi om tussen al die vulkanen te staan. Om de krater van de Bromo te bereiken moest je eerst nog wel wat trappen lopen. Het schijnen er aardig wat te zijn, maar ik vond het nog wel meevallen. De Ijen is zwaarder! Vanaf de Bromo heb je inderdaad een mooi uitzicht over het landschap en de stomende vulkaan. Hierna zijn we terug gegaan naar het hotel waar ik mijn overheerlijke ontbijt kreeg, nasi goreng. Als iets m'n neus uitkomt, dan is dat het wel! Haha. Toen weer in de auto gestapt richting Malang. Dit was eigenlijk m'n 'rust' plekje na de vulkanen. Ik overnachtte in Kampong Tourist. Er zaten alleen maar Nederlanders in het hostel, heel gezellig. In Malang kun je best veel Nederlandse invloeden terugvinden, grappig om te zien. Ik wilde spekkoek eten bij Toko Oen, maar die hadden ze niet.. Die avond een treinkaartje gekocht om de volgende ochtend naar Yogyakarta te gaan. Een aardige local hielp me daarbij, want ik snapte er niks van.
De volgende ochtend zat ik dus vroeg in de trein, de reis naar Yogya zou 8/9 uur duren. De treinreis zelf was niet zo boeiend, en in de middag kwam ik aan in yogya. Met de becak naar de backpacker straten gebracht, maar omdat het lang weekend was zaten alle hostels vol.. Toen weer naar een ander hostel gebracht, maar dat was me echt te vies! Uiteindelijk zelf een mooi hostel gevonden vlakbij de hoofdstraat (en dus ook vlakbij die backpacker straat..). De eerste dag over de Malioboro straat gelopen en wat batik bekeken, maar het was me echt te druk. Ik heb wel geleerd dat je op moet passen met de batik in Yogya, aangezien je snel kan worden opgelicht en er van die 'batik maffia' rondlopen. In ieder geval ben ik lekker op tijd gaan slapen, en de volgende dag vroeg opstaan (3 uur) om naar de Borobudur en Prambanan te gaan. Dit zijn grote Boeddhistische/Hindoeïstische tempels. Vol goede moed ging ik met de mensen van m'n hostel het busje in, om de zonsopgang bij de Borobudur te bekijken. Eenmaal bij het punt aangekomen was het uitzicht echt adembenemend mooi! Not.. Het was echt mega bewolkt waardoor we misschien de boom 1 meter verderop nog konden zien. Geen succes dus! En voor niks zo vroeg m'n bed uit.. Gelukkig was het bij de Borobudur zelf wat zonniger en konden we de tempel bewonderen. Echt supergroot en mooi! We hadden een gids die ons vertelde over het Boeddhisme en de Borobudur. Ik heb vol bewondering naar zijn verhalen geluisterd, hoe hij in een Islamtische familie is opgegroeid maar altijd bij de Borobudur heeft gewoond en in zowel de Islam als Boeddhisme gelooft. Ik heb in een uurtje meer geleerd over het Boeddhisme dan in al die jaren op school haha. Eenmaal op de top werden wij Westerlingen ongeveer aangevallen door Indo's die met ons op de foto wilden haha. Dit ging ongeveer de heletijd zo door waardoor we niet zoveel van de bovenkant van de tempel gezien hebben. Maar het was wel heel erg grappig! Nu snap ik hoe beroemde mensen zich voelen, haha.
Vervolgens naar de Prambanan gegaan, ook een erg mooie en grote tempel. In deze tempel gingen zowel het Boeddhisme als Hindoeïsme samen. Deze gids raffelde de verhalen een beetje af, wat wel jammer was. Aan het eind van de middag waren we weer terug in het hostel, waar ik de rest van de dag niet heel veel meer heb gedaan.
De volgende dag heb ik het winkelcentrum, het paleis van de Sultan en Vredeburg bekeken. Het was nu gelukkig een stuk rustiger omdat het lange weekend voorbij was. Ook een treinkaartje naar Banjar gekocht, om vanuit daar naar Pangadaran te gaan. Ik was eerlijk gezegd een beetje klaar met al het reizen vanwege de lange afstanden, maar op aandringen van m'n moeder ben ik toch naar Pangadaran gegaan. Daar heb ik geen spijt van gehad kan ik je vertellen (bedankt ma!). De bus naar Pangadaran was echt vreselijk. Ik zat in een bus vol met locals, die natuurlijk allemaal op de foto wilde haha. Dat was niet vreselijk, maar de weg naar het dorpje wel. Zoals bijna overal daar, was het wegdek heel slecht. In de middag kwam ik aan in Pangadaran, waar ik 's middags bij een strandtent heb gezeten. Werd weer omringd door locals, allemaal heel aardig. Ook nog gemasseerd, waar ik de volgende dag spierpijn en blauwe plekken van had aangezien het een soort sportmassage was.
De reden dat ik in Pangadaran was is voor de Green Valley/Green Canyon tour. Woensdag werd ik 's ochtends opgehaald door Din, de tourguide. Hele aardige gast, en samen met nog een paar anderen gingen we met de scootertjes richting de Green Valley crossen. Ik zat bij Din achterop, en de weg er naar toe was echt supergaaf! We reden op hele smalle paadjes door de rijstvelden en traditionele Indonesische dorpjes, echt zo leuk. Din vroeg aan mij of ik ook rijst wilde planten, waarom niet! We stopten bij een rijstveld met allemaal vrouwen die daar aan het werk waren. Ik met blote voeten in de blubber en kreeg wat rijst in m'n hand geduwd door een van de vrouwtjes. Stond ik daar die rijst te planten haha, die vrouwen lachen natuurlijk. Leuke ervaring! Daarna gingen we weer door richting de Green Valley. Daar aangekomen moesten we eerst 20 minuutjes klimmen en klauteren om bij de rivier te komen. Omdat we maar met z'n 3en waren nam Din ons nog een stuk verder mee dan waar ze normaal gesproken heen gaan. We gingen in de rivier zwemmen, dus moesten we over (nogal glibberige!) rotsen klimmen. Wel echt de moeite waard! Later kwamen er meer mensen bij, en gingen we met z'n allen naar beneden zwemmen in het groenkleurige water. Af en toe moesten we wel oppassen, omdat de stroming sterk kon zijn. Het was echt super leuk, we zijn van rotsen afgesprongen, hebben in grotten en onder watervallen door gezwommen! Voor lunch zijn we naar een kleine Warung gereden vlakbij de Green Canyon, met echt super lekker eten wat natuurlijk bijna niks kostte. 's Middags zijn we dus naar de Green Canyon geweest, met een gammel bootje werden we er naar toe gebracht. Daar hebben we weer geklommen en geklauterd over de rotsen, met allemaal kleine krabbetjes!! Bah, haha. Ook valt het water van de grotten naar beneden, wat het beeld ook mooi maakt. Het was wel echt prachtig en leuk om te doen. Toen was het alweer 5 uur en gingen we weer terug naar Pangadaran. Echt een super leuke dag gehad!
De volgende ochtend ging ik met de bus richting Jakarta, mijn allerlaatste stop. Deze busrit duurde weer 9 uur, maar gelukkig was de bus comfortabel en had ik 2 stoelen voor mezelf. Een Indonesisch vrouwtje voor me bekommerde zich nogal om mij en telkens als de bus stopte zei ze wat we gingen doen. Tijdens de lunch legde ze uit wat het allemaal was en bood ze me van alles aan, heel lief haha. Eenmaal in Jakarta aangekomen hielp ze me ook nog om een goede taxi (en prijs) te vinden. Na een uur in de taxi kwam ik eindelijk bij m'n hotel. Inmiddels was het alweer 7 uur 's avonds. Ik was helemaal gaar van al het reizen, dus heb ik snel sushi gegeten (dat had ik, als sushi verslaafde, al ongeveer 2 maanden niet meer gegeten!) en ben gaan slapen. En dan is deze dag, 22 mei, na 8 maanden dan aangebroken. Ik ga weer naar huis! Door het drukke verkeer in Jakarta deed ik er 2 uur over om bij de luchthaven te komen. Ingecheckt en wel, eerst een vlucht naar Kuala Lumpur en toen door naar Amsterdam. 15 uur later was ik dan eindelijk op Schiphol, en toen ik door de deur kwam stonden m'n ouders daar met een welkom thuis bordje en vloog ik ze natuurlijk meteen om de hals haha. Ja, emotioneel was het wel na die 8 maandjes! Eenmaal thuis werd ik verrast door familie en vrienden met een lekker Hollands ontbijtje. Helemaal top!
Achteraf gezien zijn die 8 maanden echt belachelijk snel gegaan. Ik heb echt de tijd van m'n leven gehad en dit zal zeker niet mijn laatste reis zijn! Nu maar weer acclimatiseren in het frisse Nederland. Toch ook wel weer lekker om thuis te zijn! Tot dusver mijn laatste verslagje, maar hopelijk zal ik over ongeveer 2 jaar weer op een nieuw avontuur gaan!
Byebye, sampai bertemu lagi, tot de volgende keer! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
